Hoewel de motorische beperking het uitgangspunt is bij revalidatie behandeling, kunnen andere aspecten kinderen soms meer belemmeren of soms belangrijker zijn. Denk aan zelfbeeld, omgaan met vriendjes, mee kunnen doen of omgaan met cognitieve beperkingen. Als participatie het doel is, is het belangrijk om naar alle factoren te kijken die daar op van invloed zijn.
Goede voorbeelden van psychosociale zorg
Lees hier de tips. Wil je zelf een tip geven? Ga naar het formulier onderaan de pagina!
Nog geen tip geplaatst.
[testimonial_view id=”2″]
“Er was geen aandacht hoe ik zélf het beste met mijn beperkingen kon omgaan.”
“In de revalidatie keken ze vooral naar de oefeningen die ik moest doen, en hoe mijn voortgang was. Maar er was geen aandacht voor hoe ik er mentaal aan toe was, hoe ik in mijn vel zat. Ik lag niet zo goed in de groep op de basisschool, maar kreeg geen handvatten hoe ik hiermee moest omgaan. Geen respons op mijn vraag. Dat maakte mij wel eenzaam. Er was geen aandacht voor hoe ik zélf het beste met mijn beperkingen kon omgaan.
Als het mooi weer was, moest ik naar fysio in plaats van dat ik kon buitenspelen. Ik was letterlijk een buitenbeetje. Ik ben wel gepest.
Ik vind dat vanaf 12 jaar een behandeling eerst aan het kind zélf moet worden voorgelegd, en dat je als kind zelf de keuze moet hebben om ermee in te stemmen. Het is jouw lijf, jouw toekomst. Jij moet kunnen beslissen of je de inspanning kunt leveren die hoort bij een oefenprogramma of dat je een operatie kunt doorstaan. Ouders zouden dan meer mee kunnen kijken en adviseren.”
Anouk Warmink
23 jaar en heeft CP
“Hij knokt met zijn beperkingen”
“Mees is nu een stoere jongen van 14 jaar met CP. Hij knokt met zijn beperkingen. Het liefst wil hij dat er niets aan de hand is. Hij spant zich enorm in om geen uitzondering te zijn. Hij wil alles kunnen en nergens op uitvallen.”
Linette Visser-Bonnema
moeder van Mees (14 jaar en heeft CP)
“Er wordt soms wel naar het kind gekeken maar niet geluisterd”
“Ik vind het belangrijk om te kijken wat een operatie voor het kind betekent. Wat neemt dit kind hiervan mee in zijn verdere leven? Wordt de operatie goed verwerkt of zijn er nog angstklachten? Heeft het invloed op het contact met leeftijdsgenootjes, wat is dat dan en hoe kunnen we daarin steunend zijn?
Er wordt soms wel naar het kind gekeken maar niet geluisterd. Maar zijn de behandelingen echt gericht op het welzijn van het kind? We weten dat het mentale welbevinden invloed heeft op je fysieke welbevinden. Alle behandelingen hebben impact. Het is goed om daar met elkaar naar te kijken en af te wegen wát die impact is voor het kind.”
Jacqueline Boekhoff
maatschappelijk werkende bij Amsterdam UMC
“Mentaal welbevinden wordt soms nog een beetje onderschat. Een kind is meer dan de aandoening.”
“Het gaat om het welbevinden van het kind. Hoe kan iemand het beste uit de voeten met zijn beperking? De ene keer is dat lopen met een hulpmiddel, op een ander moment kiest iemand voor de rolstoel. Net wat passend is. Wat betekenen deze hulpmiddelen en rolstoel voor de ander in zijn leven? Is het een steun voor wat hij of zij wil doen en bereiken? Een kind leeft in zijn eigen omgeving waarin van alles gebeurt en speelt. Mentaal welbevinden wordt soms nog een beetje onderschat. Een kind is meer dan de aandoening.”
Mattijs Alsem
revalidatiearts Amsterdam UMC
Heb jij een goed voorbeeld van psychosociale zorg?
Geef dan zelf een tip via dit formulier.